برای مطالعه فلزات سنگین در دلتای سفید رود، 16 نمونه سطحی و یک مغزه از رسوبات دلتایی برداشت شد. از بخش ریزدانه رسوبات برای تعیین غلظت فلزات سنگین استفاده شد. میزان دسترسی جاندران به فلزات سنگین از طریق فروشست نمونه ها در اسید کلریدریک سرد به مدت 16 ساعت اندازه گیری گردید. غلظت فلزات سنگین (Cd, Pb, Cu, Ni, Cr, Zn) چه در مجموعه نمونه و چه در بخش حل شده آن از طریق دستگاه جذب اتمی تعیین شد. حداکثر غلظت فلزات سنگین 400ppm برای فلز روی به دست آمد. غلظت بخش حل شده فلزات سنگین از صفر تا 90% (برای کادمیم) غلظت کل تغییر می کند. مقادیر کم برای حلالیت فلزات سنگین (Zn, Cr, Ni, Cu, Pb) نشان می دهد که آنها عمدتا در ساختار کانیها حضور دارند. تفکیک اثر عوامل انسانی از عوامل طبیعی با مقایسه غلظت فلزات سنگین در رسوبات سطحی نسبت به رسوبات عمقی آن ناحیه تحت عنوان ضریب غنی شدگی صورت گرفت. ضریب غنی شدگی مقادیر نزدیک به یک از خود نشان می دهد که حاکی از اثر حوضه آبریز در غنی شدگی فلزات سنگین می باشد. مقادیر کم ضرایب غنی شدگی و مقادیر کم حلالیت فلزات سنگین بیانگر آن است که این فلزات عمدتا از منابع طبیعی (فرسایش حوضه آبریز) تامین می شود و اثر فعالیتهای انسانی در تمرکز فلزات سنگین دلتای سفیدرود ناچیز است. بنابراین رسوبات دلتای سفیدرود از نظر میزان حضور فلزات سنگین (Zn, Cr, Ni, Cu, Pb) غیرآلوده می باشند.